dinsdag 10 november 2009
Concert Eros Ramazotti
Ik ben naar het concert van Eros Ramazotti in Vorst Nationaal geweest.
Eros Ramazotti... Wie is Eros Ramazotti nu weer?
Dit is wat de site van Vorst Nationaal zegt over de zanger:
San Remo 1984. De 21-jarige Eros Ramazzotti wint de belangrijkste liedjeswedstrijd van Italië. Het begin van een zeer mooi verhaal. Vanaf dag één beseft, de uit Cinecittà (Rome) afkomstige, Eros dat hij verder moet kijken dan Italië alleen en die beslissing legt hem geen windeieren. Eros Ramazzotti bouwt een indrukwekkende internationale carrière uit. In onze contreien scoort hij voor het eerst met “Ma Che Bello Questo Amore” in 1988. En dan gaat het snel en volgen de hits mekaar op. “Musica E’”, “Se Bastasse Una Canzone”, “Più Bella Cosa” en “Cose Della Vita” bestormen als het ware de hitlijsten der lage landen. Eros werkt samen met onder andere Tina Turner, Cher, Luciano Pavarotti, Ricky Martin, Joe Cocker en Anastacia. Het maakt hem tot één van de internationaal best verkopende artiesten uit Italië. Momenteel vertoeft Eros Ramazzotti in de studio alwaar hard gewerkt wordt aan zijn in mei te verschijnen nieuwe album. Met dat nieuw werk en al zijn hits maakt Eros Ramazzotti zijn opwachting in Vorst Nationaal!
Van: www.vorstnationaal.be
Ik heb mijn culturele grenzen zeker verlegd door dit concert bij te wonen, omdat ik volgens mij nog nooit naar een soortgelijk concert ben geweest. Ik kende ook niets van het werk van Ramazotti en ik ben eigenlijk gewoon meegegaan omdat mijn moeder nog een extra ticket had.
Maar uiteindelijk is alles nog goed meegevallen. Ik verstond dan wel helemaal niks van wat Ramazotti zong (want hij zingt in het Italiaans), maar ik vond het toch mooie muziek.
De muzikanten waren allemaal echte virtuozen in hun vak. Ook het decor was zeer mooi en goed gekozen.
Ik wist eigenlijk niet dat Eros Ramazotti zoveel fans in België heeft. Maar ja, hij is dan ook een hele goede zanger en een goede zanger heeft nu eenmaal veel fans.
Dit is een recensie van een fan over het geluid:
Wat een hard geluid. Het deed soms zeer aan de oren en ook de muziek was af en toe niet te herkennen. Volgens mij was Eros er zelf ook niet te spreken over gezien zijn gebaren op het podium naar de geluidsmensen en ook gezien zijn voorliefde op het podium voor zijn elektronische oortje wat hij continue aandrukte. Zonde in ieder geval. Deze geluidstechnici hebben de boot volledig misgeslagen.
Van: www.nl.livenation.be
Deze persoon geeft kritiek op het geluid en eigenlijk heeft hij gelijk. De geluidsboxen stonden inderdaad te hard. Maar eigenlijk stoorde dit mij niet. Ik was na het concert wel halfdoof, maar tijdens de show had ik er geen last van.
Voor de rest was dit evenement een fantastische ervaring. Ik heb eigenlijk geleerd dat je de muziek van een zanger niet hoeft te kennen om van een concert van hem te kunnen genieten. Ik kende geen enkel nummer en toch vond ik het een geweldig optreden.
Ik kan Eros Ramazotti enkel aanraden. Hij is een geweldige zanger met prachtige muziek.
Ik denk dat dit concert ervoor gezorgd heeft dat ik later gemakkelijker naar andere concerten zal gaan. Ik ben deze keer gewoon meegegaan voor esthetica, maar ik denk dat als iemand mij ooit nog zou vragen of ik mee wil gaan naar een concert of een optreden, ik spontaan mee zal gaan. In die zin heeft dit concert van Eros Ramazotti mijn 'cultureel vermogen' uitgebreid.
Eros Ramazotti... Wie is Eros Ramazotti nu weer?
Dit is wat de site van Vorst Nationaal zegt over de zanger:
San Remo 1984. De 21-jarige Eros Ramazzotti wint de belangrijkste liedjeswedstrijd van Italië. Het begin van een zeer mooi verhaal. Vanaf dag één beseft, de uit Cinecittà (Rome) afkomstige, Eros dat hij verder moet kijken dan Italië alleen en die beslissing legt hem geen windeieren. Eros Ramazzotti bouwt een indrukwekkende internationale carrière uit. In onze contreien scoort hij voor het eerst met “Ma Che Bello Questo Amore” in 1988. En dan gaat het snel en volgen de hits mekaar op. “Musica E’”, “Se Bastasse Una Canzone”, “Più Bella Cosa” en “Cose Della Vita” bestormen als het ware de hitlijsten der lage landen. Eros werkt samen met onder andere Tina Turner, Cher, Luciano Pavarotti, Ricky Martin, Joe Cocker en Anastacia. Het maakt hem tot één van de internationaal best verkopende artiesten uit Italië. Momenteel vertoeft Eros Ramazzotti in de studio alwaar hard gewerkt wordt aan zijn in mei te verschijnen nieuwe album. Met dat nieuw werk en al zijn hits maakt Eros Ramazzotti zijn opwachting in Vorst Nationaal!
Van: www.vorstnationaal.be
Ik heb mijn culturele grenzen zeker verlegd door dit concert bij te wonen, omdat ik volgens mij nog nooit naar een soortgelijk concert ben geweest. Ik kende ook niets van het werk van Ramazotti en ik ben eigenlijk gewoon meegegaan omdat mijn moeder nog een extra ticket had.
Maar uiteindelijk is alles nog goed meegevallen. Ik verstond dan wel helemaal niks van wat Ramazotti zong (want hij zingt in het Italiaans), maar ik vond het toch mooie muziek.
De muzikanten waren allemaal echte virtuozen in hun vak. Ook het decor was zeer mooi en goed gekozen.
Ik wist eigenlijk niet dat Eros Ramazotti zoveel fans in België heeft. Maar ja, hij is dan ook een hele goede zanger en een goede zanger heeft nu eenmaal veel fans.
Dit is een recensie van een fan over het geluid:
Wat een hard geluid. Het deed soms zeer aan de oren en ook de muziek was af en toe niet te herkennen. Volgens mij was Eros er zelf ook niet te spreken over gezien zijn gebaren op het podium naar de geluidsmensen en ook gezien zijn voorliefde op het podium voor zijn elektronische oortje wat hij continue aandrukte. Zonde in ieder geval. Deze geluidstechnici hebben de boot volledig misgeslagen.
Van: www.nl.livenation.be
Deze persoon geeft kritiek op het geluid en eigenlijk heeft hij gelijk. De geluidsboxen stonden inderdaad te hard. Maar eigenlijk stoorde dit mij niet. Ik was na het concert wel halfdoof, maar tijdens de show had ik er geen last van.
Voor de rest was dit evenement een fantastische ervaring. Ik heb eigenlijk geleerd dat je de muziek van een zanger niet hoeft te kennen om van een concert van hem te kunnen genieten. Ik kende geen enkel nummer en toch vond ik het een geweldig optreden.
Ik kan Eros Ramazotti enkel aanraden. Hij is een geweldige zanger met prachtige muziek.
Ik denk dat dit concert ervoor gezorgd heeft dat ik later gemakkelijker naar andere concerten zal gaan. Ik ben deze keer gewoon meegegaan voor esthetica, maar ik denk dat als iemand mij ooit nog zou vragen of ik mee wil gaan naar een concert of een optreden, ik spontaan mee zal gaan. In die zin heeft dit concert van Eros Ramazotti mijn 'cultureel vermogen' uitgebreid.
dinsdag 29 september 2009
Open Monumentendag
Als expo hebben wij (ik en enkele andere klasgenoten) gekozen voor de Open Monumentendag.
In Brussel werden dus alle monumenten geopend voor bezoekers.
Ik heb niet echt een recensie gevonden over de Open Monumentendag, maar wel een beschrijving van wat er te zien is en wat het thema is:
De eerstvolgende Open Monumentendagen in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest zullen plaatsvinden op 19 en 20 september 2009 met als thema "Van andere oorden".
Onder dit thema vallen o.a. exotisme (chinoiserieën, egyptomanie, japonisme, Moorse stijl), stijlen die “geïmporteerd” zijn (Lodewijkstijlen, Cottagestijl, Beaux-Arts, Italiaanse neo-renaissance), gebouwen die representatief zijn voor de Franse, Oostenrijkse en Hollandse periode en die van andere religies (voor zover dit duidelijk in de architectuur merkbaar is), vreemde invloeden in onze architectuur (vormen, materialen, technieken) en in onze parken en tuinen (exotische bomen en plantensoorten, botanische tuinen,de Engelse landschapstuin en de formele Franse tuin). Het accent zal ook liggen op de artistieke uitwisselingen en het werk van buitenlandse architecten en ambachtslui en op “geimporteerde” concepten zoals de tuinwijken,...
Van: www.assistentplus.be
Het thema van deze Monumentendag was dus 'van andere oorden'.
Dat thema was niet echt merkbaar als je de monumenten bekijkt die we bezocht hebben:
Persoonlijk had ik liever de Vrijmetselaarstempel of enkele andere 'exotische' monumenten met inbreng van andere culturen bezocht. Maar ja, het is nu niet zo.
Ik zal nu vertellen wat ik van elk monument vond:
Kerk van St-Jacob-op-Koudenberg
Voor mij was dit de mooiste kerk die we bezocht hebben. Toen we binnenkwamen, voelde ik een soort van hemelse sfeer. Alle muren waren wit, er waren mooie marmeren beelden en deze kerk was ook perfect symmetrisch opgebouwd. Er hingen ook enkele renaissanceschilderijen over de kruisiging van Jezus. Ik herinner me ook dat er enkele gouden bekers tentoongesteld werden, die gebruikt worden tijdens misvieringen. Deze neo-classicistische behoort zeker tot de mooiste kerken van Brussel. Verschillende koningen legden hier dan ook de eed af en de begrafenisplechtigheid van Leopold III vond hier plaats.
We verlieten de kerk en trokken verder Brussel in. We passeerden enkele prachtige tuinen en kwamen stilaan in het centrum van Brussel. Bij gebrek aan inspiratie gingen we de St. Maria-Magdalenakerk binnen.
St. Maria-Magdalenakerk
Hier ga ik niet veel over zeggen, want ik vond dit eigenlijk maar een stoem, lelijk kapelleke.
Ik snap eigenlijk niet waarom we hier binnen zijn gegaan. We waren hier dan ook na enkele minuten weer buiten.
De volgende monumenten op ons pad waren de Prinsen- en de Koningsgalerij.
Prinsengalerij/Koningsgalerij
Toen we hier binnen kwamen, waande ik me even in Frankrijk. Deze galerijen leken wel een kleine Franse winkelstraat waar je de meest diverse dingen kan kopen. Boven de winkeltjes hingen er ook typisch Franse lataarns. Deze gangen zijn echt geschikt als je eens gezellig wil gaan winkelen. Dus, deze galerijen vond ik wel de moeite waard.
We dwaalden daarna nog wat rond in de smalle Brusselse straatjes en brachten een bezoekje aan Jeanneke Pis, de vrouwelijke tegenhanger van Manneke Pis. We liepen nog wat verder door en we kwamen bij de St. Niklaaskerk.
St. Niklaaskerk
Toen we hier binnen gingen, begon ik die kerken stilaan beu te worden. Er was weeral niets speciaal te zien en we gingen hier dan ook snel weer buiten.
Ik wilde de Vrijmetselaarstempel bezoeken, maar die lag nogal ver en we hadden niet meer zoveel tijd. Om er nog een monument bij te hebben gingen we dan maar naar de St. Goedele Kathedraal.
St. Goedelekathedraal
Dit vind ik wel een mooie kathedraal. Het was een andere stijl dan de andere kerken die we bezocht hebben. Maar ja, het is weer een kerk. Ik besteedde mijn aandacht dan maar aan de kunst die in de kathedraal aanwezig was: prachtige glasramen en schilderijen, rijk versierde tombes van belangrijke overleden mensen, enz.
Deze kathedraal was ook wel de moeite waard.
Hierna gingen we terug naar huis.
Ik vond ons bezoek aan Brussel redelijk geslaagd. Ook al hebben we dan niet echt iets speciaal bezocht, toch hebben we Brussel en zijn gebouwen van dichter bij leren kennen en zijn we weer een ervaring rijker.
Heb ik mijn grenzen verlegd? Ja en nee.
Ja, omdat ik dit evenement nooit spontaan zou bezoeken en omdat ik niet zoveel naar Brussel ga.
Nee, omdat we eigenlijk alleen maar alledaagse dingen bezocht hebben, die kerken dus.
Toch ben ik blij dat ik gegaan ben, want mijn beeld van Brussel is nu toch al een beetje veranderd.
In Brussel werden dus alle monumenten geopend voor bezoekers.
Ik heb niet echt een recensie gevonden over de Open Monumentendag, maar wel een beschrijving van wat er te zien is en wat het thema is:
De eerstvolgende Open Monumentendagen in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest zullen plaatsvinden op 19 en 20 september 2009 met als thema "Van andere oorden".
Onder dit thema vallen o.a. exotisme (chinoiserieën, egyptomanie, japonisme, Moorse stijl), stijlen die “geïmporteerd” zijn (Lodewijkstijlen, Cottagestijl, Beaux-Arts, Italiaanse neo-renaissance), gebouwen die representatief zijn voor de Franse, Oostenrijkse en Hollandse periode en die van andere religies (voor zover dit duidelijk in de architectuur merkbaar is), vreemde invloeden in onze architectuur (vormen, materialen, technieken) en in onze parken en tuinen (exotische bomen en plantensoorten, botanische tuinen,de Engelse landschapstuin en de formele Franse tuin). Het accent zal ook liggen op de artistieke uitwisselingen en het werk van buitenlandse architecten en ambachtslui en op “geimporteerde” concepten zoals de tuinwijken,...
Van: www.assistentplus.be
Het thema van deze Monumentendag was dus 'van andere oorden'.
Dat thema was niet echt merkbaar als je de monumenten bekijkt die we bezocht hebben:
- -Kerk van St-Jacob-op-Koudenberg
- - St. Maria-Magdalenakerk
- - Prinsengalerij/Koningsgalerij
- - St. Niklaaskerk
- - St. Goedelekathedraal
Persoonlijk had ik liever de Vrijmetselaarstempel of enkele andere 'exotische' monumenten met inbreng van andere culturen bezocht. Maar ja, het is nu niet zo.
Ik zal nu vertellen wat ik van elk monument vond:
Kerk van St-Jacob-op-Koudenberg
Voor mij was dit de mooiste kerk die we bezocht hebben. Toen we binnenkwamen, voelde ik een soort van hemelse sfeer. Alle muren waren wit, er waren mooie marmeren beelden en deze kerk was ook perfect symmetrisch opgebouwd. Er hingen ook enkele renaissanceschilderijen over de kruisiging van Jezus. Ik herinner me ook dat er enkele gouden bekers tentoongesteld werden, die gebruikt worden tijdens misvieringen. Deze neo-classicistische behoort zeker tot de mooiste kerken van Brussel. Verschillende koningen legden hier dan ook de eed af en de begrafenisplechtigheid van Leopold III vond hier plaats.
We verlieten de kerk en trokken verder Brussel in. We passeerden enkele prachtige tuinen en kwamen stilaan in het centrum van Brussel. Bij gebrek aan inspiratie gingen we de St. Maria-Magdalenakerk binnen.
St. Maria-Magdalenakerk
Hier ga ik niet veel over zeggen, want ik vond dit eigenlijk maar een stoem, lelijk kapelleke.
Ik snap eigenlijk niet waarom we hier binnen zijn gegaan. We waren hier dan ook na enkele minuten weer buiten.
De volgende monumenten op ons pad waren de Prinsen- en de Koningsgalerij.
Prinsengalerij/Koningsgalerij
Toen we hier binnen kwamen, waande ik me even in Frankrijk. Deze galerijen leken wel een kleine Franse winkelstraat waar je de meest diverse dingen kan kopen. Boven de winkeltjes hingen er ook typisch Franse lataarns. Deze gangen zijn echt geschikt als je eens gezellig wil gaan winkelen. Dus, deze galerijen vond ik wel de moeite waard.
We dwaalden daarna nog wat rond in de smalle Brusselse straatjes en brachten een bezoekje aan Jeanneke Pis, de vrouwelijke tegenhanger van Manneke Pis. We liepen nog wat verder door en we kwamen bij de St. Niklaaskerk.
St. Niklaaskerk
Toen we hier binnen gingen, begon ik die kerken stilaan beu te worden. Er was weeral niets speciaal te zien en we gingen hier dan ook snel weer buiten.
Ik wilde de Vrijmetselaarstempel bezoeken, maar die lag nogal ver en we hadden niet meer zoveel tijd. Om er nog een monument bij te hebben gingen we dan maar naar de St. Goedele Kathedraal.
St. Goedelekathedraal
Dit vind ik wel een mooie kathedraal. Het was een andere stijl dan de andere kerken die we bezocht hebben. Maar ja, het is weer een kerk. Ik besteedde mijn aandacht dan maar aan de kunst die in de kathedraal aanwezig was: prachtige glasramen en schilderijen, rijk versierde tombes van belangrijke overleden mensen, enz.
Deze kathedraal was ook wel de moeite waard.
Hierna gingen we terug naar huis.
Ik vond ons bezoek aan Brussel redelijk geslaagd. Ook al hebben we dan niet echt iets speciaal bezocht, toch hebben we Brussel en zijn gebouwen van dichter bij leren kennen en zijn we weer een ervaring rijker.
Heb ik mijn grenzen verlegd? Ja en nee.
Ja, omdat ik dit evenement nooit spontaan zou bezoeken en omdat ik niet zoveel naar Brussel ga.
Nee, omdat we eigenlijk alleen maar alledaagse dingen bezocht hebben, die kerken dus.
Toch ben ik blij dat ik gegaan ben, want mijn beeld van Brussel is nu toch al een beetje veranderd.
donderdag 3 september 2009
Abonneren op:
Posts (Atom)